Zopas is het boek Het Dierendebacle van Stijn Bruers verschenen. Het boek is in verscheidene opzichten uniek. Dit is het enige Nederlandstalige boek dat een helder overzicht biedt van de recentste wetenschappelijke bevindingen over de problemen van de veeteelt voor het milieu en de menselijke gezondheid. Aan de hand van ethische dilemma’s en vaak gehoorde drogredenen biedt het boek een grondige argumentatie voor dierenrechten en veganisme. Misschien wel het meest intrigerende hoofdstuk van het boek gaat over de psychologie achter onze consumptie van vlees. Ook hier passeert de recente wetenschappelijke literatuur de revue. Met stellingen zoals: “Het vlees op ons bord is een uithangbord van sociale status” of “Als mensen het weten en het eten, botst dat met hun geweten”, biedt het boek inzichten in psychologische mechanismen en onze dubbelzinnige houding tegenover de dieren.
Uit het voorwoord van Prof. Dr. Johan Braeckman (UGent): “De auteur werkt met bewonderenswaardig volgehouden logica de centrale argumenten van de dierenrechtenethiek uit. Hij doet integere en ernstige pogingen om zichzelf onderuit te halen, door op zoek te gaan naar de bezwaren en tegenargumenten die men tegen zijn logica kan inbrengen. Telkens opnieuw is de uitkomst van zijn intellectuele oefening dat die bezwaren en tegenargumenten te licht wegen. Hij nodigt de lezer uit om zijn boek te bekritiseren, om op zoek te gaan naar de zwakke schakels in de redeneringen, om zijn argumentatie met één welgemikte intellectuele ippon te vloeren… De kans dat iemand daarin zal slagen, tenminste voor wat betreft de kernargumentatie, acht ik vrij klein, in acht genomen de enorme grondigheid waarmee de auteur is tewerk gegaan. […]
Onafgezien van de kracht waarmee Stijn Bruers zijn argumenten ontwikkelt, laat hij de lezer ook nadenken over diverse culturele en maatschappelijke aspecten van onze verhouding tegenover dieren.[…]
Stijn Bruers, auteur, activist en doctor in de natuurwetenschappen, schreef een boek over een buitengewoon belangrijk, maar tegelijkertijd sterk veronachtzaamd ethisch probleem van onze tijd. Het verdient een breed lezerspubliek.”
Auteur: Stijn Bruers; 0497/262714, stijn.bruers@gmail.com
Uitgeverij: Free Musketeers
ISBN: 978-90-484-1444-4
Prijs: € 24,95
Aantal pagina’s: 332
Stijn Bruers, the rational ethicist 
Hallo,
Ik zit al heel lang met een vraag en ik heb al vaak een antwoord proberen op zoeken maar ik vind er nooit veel informatie over dus misschien kun je mij helpen ?
Ik zelf ben een vegetariër . Maar ik vroeg mij iets af ivm veganisme , veel veganisten zijn veganist omdat ze zeggen dat koeien en kippen worden geslacht als ze geen melk of eiren meer geven en omdat ze slecht worden behandeld .
Maar hoe zit het met koeien en kippen (en andere boederijdieren) in de biologische bio-industrie. Melkkoeien van biologische boeren worden die ook geslacht als ze geen melk meer geven ? bv het hinkelspel die biologische kaas maken, weet men hoe deze koeien worden behandeld ?
Heeft u hier meer informatie over ? Want ik vind hier bijna niks over
tja, ik zie eerlijk gezegd niet zo veel verschil tussen biologische en reguliere veeteelt. Om economisch rendabel te zijn gebruikt de biologische veeteelt dezelfde lichamelijk gehandicapte dierenrassen die in de reguliere gebruikt worden omdat ze snel groeien, veel eieren leggen of veel melk produceren. Om rendabel te zijn worden de leghennen ook geslacht als hun eiproductie daalt of de schaal van de eieren te dun wordt. De haantjes van het ras van de legkip worden ook na één dag vergast of versnipperd. Bij de melkkoe is het een klein tikkeltje beter: van nature leeft een koe 15 à 20 jaar, in de reguliere melkvee slechts 5 jaar (omdat ze elk jaar zwanger gemaakt worden en 20 liter per dag produceren, wat er veel is en wat na enkele jaren daalt) en in de biologische leven ze slechts 6 jaar (omdat ze ietsje minder snel zwanger gemaakt worden). Ook in de biologische melkvee wordt het kalfje snel gescheiden van de moederkoe, en als het een stier is, gaathet naar de (al dan niet biologische) kalfsvleesindustrie. En als de melkkoe na 6 jaar uitgeput is, dan wordt ze dus naar het slachthuis gebracht, zelfs al is ze nog zwanger.
Ik weet niet wat het hinkelspel doet, maar ik ken wel een (antiveganistische) biologische geitenboer (producent van geitenkaas). Het verhaal is daar hetzelfde: de bokken worden er vroegtijdig geslacht omdat die geen melk produceren en te kostelijk zijn om te onderhouden,…
Zie ook http://www.veganpeace.com/organic/organic_meat_dairy_eggs.htm
Voor mij blijft het punt dat dieren (ook die in de biologische veeteelt) gebruikt worden als bezit en als louter middel voor onze doelen, en dat deze schending van hun basisrecht een vorm van discriminatie is.
Bij biologisch pluimvee (de vleeskip) maakt men in de biologische landbouw soms nog gebruik van trager groeiende oude kippenrassen, die dus langer leven dan de zes weken van de gangbare vleeskip. Maar daardoor zijn ze minder efficient in het omzetten van voeders naar vlees, waardoor hun ecologische voetafdruk dan weer veel groter kan worden (soms zelfs dubbel zo hoog als gewone vleeskip)
Ha Stijn,
Ik zal maandag 14 Maart aanwezig zijn op je lezing (Viva Las Vegas evenement VU)
Dus ik dacht ik doe wat huiswerk: ik ga je boek kopen. Helaas blijkt dat na bestelling minimaal 5 dagen te duren voordat het aankomt in de winkel. Net te laat, maar goed ik lees het daarna wel. Ik heb een film gemaakt over de economische belangen van onze vee-industrie. Microbiologen, onze waakhond RIVM, wetenschappers de film, petitie, trailer is te zien op mijn site: http://www.anitareerink.nl
Helaas is er voor gekozen de film niet te laten zien op maandag dus vandaar dat ik het zo naar je verstuur. Vriendelijke groenten Anita Reerink
Hallo Anita,
een zeer interessante schokkende documentaire heb je gemaakt!